فایل نمونه کتاب:
شخصیت استاد سعادت‌پرور از جهات مختلفی واجد موقعیتی خاصّ و تماشایی و آموختنی است؛ اولا ایشان با معلمان مختلفی محشور بوده و تجربیات تربیتی و علمی گونه‌گونی به‌دست آورده‌اند؛ مکتب درسی و تربیتی مرحوم شیخ محمدحسین زاهد که یکی از مربیان الهی و بزرگِ «مکتب تهران» بودند، فرصتی ارزنده برای هر تلمیذی بود که نصیب ایشان هم شده بود. انس با مرحوم شیخ علی‌اکبر برهان نصیب بزرگ دیگری بوده است که در سنین کودکی و نوجوانی به ایشان رسیده بود. بعد از درک محضر این دو استاد بزرگ، ورود به مدرسه حجتیه قم و حشر و نشر با برخی شاگردان اخلاقی مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی تجربه موثّر دیگری است که ایشان خود در کتاب «پاسداران حریم عشق» از آن یاد کرده‌اند. همه این‌ها گویی مقدمه‌ای است که شخصیت علمی و سلوکی مرحوم استاد پهلوانی نقشی شایسته بندد تا ایشان برای درک محضر وحید دهر مرحوم علامه طباطبایی(ره) آماده شوند. علامه طباطبایی(ره) البته یک استاد در میان سایر اساتید نبوده‌اند؛ بلکه ایشان را باید عصاره و زبده تمام سنت‌های پیشین اسلامی اعم از سنت حکما، متکلمین، فقهای اصولی و محدثین شیعه قلمداد کرد. اما اسّ و اساس کار علمی و تربیتی علامه طباطبایی را آموزه‌های توحیدی مکتب ملاحسینقلی همدانی تشکیل می‌داد، که از استادی بزرگ چون سیدعلی قاضی طباطبایی به ایشان به ارث رسیده بود. مرحوم استاد شیخ علی پهلوانی -که هنوز به لقب سعادت‌پرور ملقب نگشته بود- تکمیل مراتب تهذیب و توحید را تحت اشراف چنین استادی پی گرفته بود. این آشنایی علمی و تربیتی نقطه عطفی است که زندگی استاد را دگرگون می‌کند و مسیر آینده زندگی ایشان را تعیین می‌نماید.
